Ze zeggen wel eens dat timing alles is. Onze eerste weken van januari zijn verre van saai te noemen met de start van een nieuwe baan, een operatie en een rijbewijs allemaal op hetzelfde moment.
Verre van saai

Ze zeggen wel eens dat timing alles is. Onze eerste weken van januari zijn verre van saai te noemen met de start van een nieuwe baan, een operatie en een rijbewijs allemaal op hetzelfde moment.
Nog een paar weken dan is het Kerstmis en vieren we de geboorte van een klein kindeke in een stal in Bethlehem. Het begin van een nieuw leven van een baby zo speciaal dat hij al eeuwenlang staat voor een nieuw begin voor “all of mankind” Niet iedereen gelooft hier in als een waarheid. Dat maakt ook niet uit. Het is een eeuwenoud verhaal dat generatie op generatie wordt doorverteld en veel mensen vinden in dit verhaal hoop, kracht en een symbolisch nieuw begin voor na moeilijke perioden. Dat op zichzelf maakt velen gelukkig. En dat is waar Kerst om gaat.
Sommigen zullen zeggen dat ik eigenwijs ben, dwars, vervelend en zelf dom. Ik noem het eigenzinnig. Ik weet wat ik wil en belangrijker nog, wat ik niet meer wil. Ik ben Alice in wonderland en verf de rozen rood!
Een floppy en een cassettebandje kijken me vanaf de verjaardagskaart vrolijk aan. Als je deze voorwerpen herkent, ben je niet oud maar retro! Met een dikke glimlach zet ik de kaart bovenop de kast. Want retro betekent terug!
We gaan ervoor, een nieuw begin… Dat waren de woorden die ik schreef over een nieuw begin waar ik vol goede moed een paar dagen geleden aan begon. Amper een paar dagen later lijkt dat begin meer op een gebroken begin. Máar we gaan er nog steeds voor want wat gebroken is kun je maken toch?
Met de knal van de champagne kurk hebben we het oude jaar afgesloten en zijn we begonnen aan een nieuw jaar. Ik doe even net alsof mijn koffiekopje een champagneglas is en toast op 2016 en op een nieuw begin! Proost want het mooiste komt nog!
“Het leven moet je vieren! “zeg ik altijd. Vandaag is zo’n dag. Mijn parkiet Gerrit is jarig! Hoewel dat technisch niet helemaal klopt omdat hij al 7 weken oud was toen ik hem kreeg, maar vandaag is hij drie jaar mijn kleine “poepetje”.(koosnaampje die hij vrolijk zelf de hele dag door roept) Het beestje snapt er niks van, maar het vrouwtje voelt zich vandaag extra feestelijk. Want niet alleen Gerrit is jarig, ik eigenlijk ook een beetje.
De herfst is begonnen. Persoonlijk vind ik de herfst heerlijk maar ik weet ook dat er veel mensen op zien tegen de vallende blaadjes. Voor mij betekenen die vallende blaadjes juist het begin van een een nieuwe periode want ieder begin, begint pas echt als je iets hebt afgesloten.
De charme van het wonen in dit continent vind ik de vier jaargetijden. Ieder jaargetijde heeft zijn eigen mooie kenmerken. De verschillen zijn duidelijk. Ze zijn een beetje te vergelijken met stemmingen. Ieder jaargetijde wekt een eigen kenmerkend gevoel en soms gaan ze over hun eigen grenzen heen. Er is me wel eens gevraagd welke jaargetijde het beste bij mij past. Ik heb geen simpel of eenduidig antwoord op die vraag. Ik ben dol op alle vier. Met misschien een lichte voorkeur.