Met ferme zekerheid word ik vooruit getrokken. Langzaam kom ik in beweging, meegezogen door de stuwende kracht die mij begeleidt. Wanneer de beweging is ingezet, gaat het sneller en sneller tot het moment dat ik mijn wielen van de grond voel komen. Ondanks het gebrek aan een motor, stort ik niet neer. Ik zweef rustig op de wind, hoog, en veilig en geniet van een prachtig uitzicht. Het voelt als thuiskomen na een vermoeiende reis…
“Dank je wel Anke, we gaan je missen”. Op de tafel staan warme appelflappen en kerstzoenen, mijn leidinggevende overhandigt me lieve cadeautjes en een prachtige bos bloemen. Ik laat het gelaten over me heen komen. Als het voorbij is valt er een enorme last van mijn schouders af. Het is goed zo…
De lente staat bij veel mensen in het teken van de grote voorjaarsschoonmaak. De ramen gaan open om het stof van de winter het huis uit te jagen. Het hele huis geurend naar citroen en schoonmaakmiddelen. De bezem gaat door het huis om ruimte te maken voor de zomer . Bij mij gaat niet alleen de bezem door het huis maar ook door mijn hoofd. Het geeft een bevrijdend gevoel. Opgeruimd staat netjes!