Het is goed zo..

“Dank je wel Anke, we gaan je missen”. Op de tafel staan warme appelflappen en kerstzoenen, mijn leidinggevende overhandigt me lieve cadeautjes en een prachtige bos bloemen. Ik laat het gelaten over me heen komen.  Als het voorbij is valt er een enorme last van mijn schouders af. Het is goed zo…

Met gemengde gevoelens tuur ik naar buiten. Aangekomen in de laatste weken van het jaar, terugdenkend aan wat is geweest, vooruitkijkend naar betere tijden. Het vooruitzicht van 2018 is warm, welkom en vol dromen die verwezenlijkt zullen gaan worden.   Om me heen hoor ik het geroezemoes  van mijn collega’s. Druk toewerkend naar de afronding van dit jaar. Ik hoor het gelaten aan. Mijn mailbox is leeg. Er rest mij niet veel meer hier. Eigenlijk heb ik alles al afgerond. Letterlijk.

2017 zal voor mij de geschiedenis in gaan als het jaar van de verwerking. Samen met dr. Rossi ben ik een reis aangegaan op zoek naar mezelf. Waarom ik de persoon ben die ik ben geworden. Waar ik vandaan kom en waar ik naar toe wil. De gevolgen van de hernia maar zeker ook de nasleep van de kanker ben ik gaan aanpakken tijdens een intensief revalidatietraject waarin ik heb geleerd dat ik grenzen heb en dat ik ze ook stellen mag.  Ook al gebeuren er dingen in het leven waar je geen invloed op hebt, je kunt wel zelf invloed uitoefenen op hoe de dingen verder gaan. Door bewuste keuzes te maken.  Te kijken naar je diepste zelf.  Mijn blik naar mezelf is open en eerlijk geweest. Ik zie hierdoor duidelijk mijn tekortkomingen maar zeker ook mijn kwaliteiten. Kwaliteiten die jammerlijk niet altijd ten volle zijn benut.

2018 voelt als een nieuw begin. Ik begin met een nieuwe baan, een nieuwe functie,  een van de meest bewuste keuzes die ik dit jaar heb gemaakt. Daarnaast komt in het voorjaar mijn tweede boek uit. Het vervolg op Goede kanker bestaat niet waarin ik letterlijk de kanker voorbij ga. Ondanks dat ik dit avontuur al een keer heb mee mogen maken, voelt het bijna als de geboorte van een nieuw leven.

Wat 2018 me nog meer te bieden heeft blijft natuurlijk een verrassing, maar met een zekerheid van 99,99 % durf ik te stellen dat het lang verwachte of gehoopte rijbewijs geen ondenkbare gedachte is. Ik hoop er in medio 2018 mee rond te kunnen toeren in Florida. Want na ons bezoek aan Big Apple New York gaat onze tweede droom in vervulling en zullen we gedurende een rondreis door de zonnigste staat van de USA, de enige echte Mickey Mouse in Disney World gaan zien, een alligator tocht maken op een propeller boot en de Caribische Keys een bezoek brengen.

Genieten van het leven is iets wat de grootste les van de afgelopen jaren is geweest. De dagen vliegen  voorbij. Zo zet je kerstboom op zo breek je hem weer af.  Zo schud je een nieuwe collega de hand ter kennismaking en zo zeg je haar gedag. Met gemende gevoelens loop ik naar buiten. In mijn handen draag ik de cadeautjes en een prachtige bos bloemen.  Ik kijk terug op een mooi afscheid. In mijn hart draag ik de herinneringen mee. Het is goed zo..

6 gedachten over “Het is goed zo..

  • 15/12/2017 om 09:36
    Permalink

    Kippenvel Anke. Oprecht en vanuit je hart geschreven.

    Ik wens je Fijne kerstdagen en een mooi en gelukkig 2018!

    Ingrid

    Beantwoorden
    • 15/12/2017 om 09:38
      Permalink

      Dank je wel lieverd. Ik wens jou dat ook voor jou en je gezin. Ook jij zit nog in mijn hart

      Beantwoorden
      • 15/12/2017 om 09:39
        Permalink

        Dank je wel. Jij ook in de mijne, maar helaas lukt het door drukte niet om het contact te onderhouden. 🙁

        Beantwoorden
    • 15/12/2017 om 11:02
      Permalink

      Dank je wel ook voor jou mooie dagen en hopelijk een gezonder 2018 x

      Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: