Het is muisstil als ik de sleutel in het slot steek van mijn oude vertrouwde front office hokje. ‘Hoor mij nou, oud en vertrouwd, ik werk hier zelf pas vanaf januari’, denk ik hardop. Ik schrik van mijn eigen stem. In het verlaten gebouw waar vorige week nog hard werd gewerkt, klinkt mijn stem bijna in echo. Het zal een rare laatste dag gaan worden op deze toch al stille vierde mei….
De eerste dagen van onze vakantie in Fuerteventura maken we de klassieke fout te denken dat de zon geen schade aan kan richten door de wolken heen.. Intussen zijn we al weer een even thuis en denk ik terug aan Fuerteventura en de les die we hebben geleerd. Ook als de zon niet schijnt, kun je levend verbranden.
Stil lig ik te staren naar de sterren boven mij. Wanneer er een vallende ster valt, mag je een wens doen, luidt het verhaal. Ik sluit mijn ogen en denk terug aan de dag. Ik heb niets meer te wensen. Alles maar dan ook alles was dit weekend compleet. Zon, zee, liefde en zelfs een reuzenrad.
In de zuidelijke regionen zijn de carnavalsdagen weer voorbij en in alle delen van het land is de voorjaarsvakantie ten einde. Vakantiegangers komen terug van hun skivakantie of een weekje naar de zon De kinderen gaan weer naar school en de volwassenen weer aan het werk. Terug in het ritme van alledag ondertussen verlangend naar een terrasje in de zon.
Een zonnige zondag , dobberend op het water brengt ons terug naar dag zes in New York. Zon zee strand in Coney Island. Een ouderwetse Zoltar machine die mij precies vertelt waar mijn worsteling ligt, en het genot van de wind, de zon de zee en het strand. Het lijkt allemaal al weer zo lang geleden...
Eindelijk breekt de zomer aan in Nederland. Wat hebben we er lang op moeten wachten. Heel wat nattigheid en gemopper is er aan vooraf gegaan, maar de zwembadjes kunnen worden opgezet, de bbq’s uit de schuur gehaald en de vriezer aangevuld met ijsjes. De stranden liggen overvol met mensen die genieten van de zomerzon. Tóch is de langverwachte zomer niet voor iedereen een welkome gast.
De dag begint vroeg als de eerste zonnestralen door het open raam vallen en de vogeltjes vrolijk aankondigen dat het weer een stralende dag gaat worden. Ik draai me nog een keer om als ik mijn zoon de deur uit hoor gaan om te gaan werken. Even later gaat de wekker. Wanneer manlief ook vertrekt, sta ik snel op om te gaan sporten. De dag is begonnen, een gewone zaterdag.
Midden in de weg van de onzekerheid zit een klein deurtje. Hij staat op een kiertje. Nieuwsgierig als ik ben duw ik het deurtje verder open. Ik kom terecht in een prachtig veld van witte bloemen. De zon schijnt helder aan de lucht. Moe geworden van de strijd tegen de onzekerheid val ik in slaap en droom… over zon, vlinders en geloven in…