Soms heel soms heb je van die momenten dat je jezelf in een sprookje waant of een droom waarvan je hoopt niet te ontwaken. Deze dag is zo’n moment. Vandaag gaan we naar Magic Kingdom.
We hebben er lang naar uit gekeken, jaren zeg maar, of misschien wel altijd. Dat we bij elkaar horen weten we al heel lang maar als het op Disney aan komt hebben mijn lief en ik in elkaar een absolute soulmate gevonden. Ieder jaar al sinds de opening van Disneyland Parijs gaan we op koninklijk bezoek in het rose kasteel. Onze kast én kerstboom getuigt stilletjes van onze grote liefde voor Disney. Al jaren dromen we er van om ook het blauwe kasteel van Disney World in Florida in het echt te zien. Vandaag is dus eindelijk de vervulling van een langgekoesterde wens, een droom die werkelijkheid wordt.
Vanaf de parkeerplaats gaan we naar het vervoerspunt naar het park. Magic Kingdom is alleen te bereiken via de boot of de monorail. Voor de heenweg kiezen we de boot. In de verte zie je aan de overkant van het water het kasteel liggen Een onbeschrijflijk gevoel van intens geluk kriebelt in de buik bij iedere meter dat we dichterbij komen. Wanneer we er bijna zien, krijg ik een dikke keel en wellen de tranen op. Als ik opzij kijk naar mijn lief zie ik bij hem dezelfde emotie. ‘Knijp me eens’, zeg ik zachtjes in zijn oor.
De overeenkomsten met Disneyland Parijs zijn bij binnenkomst al opvallend. De diverse ‘landen’ zitten in dezelfde hoeken en vooral de Mainstreet is nagenoeg identiek qua opzet. Zelfs de plaats waarop bepaalde zaken zitten zoals ‘Caseys Corner’ en de ijssalon ertegenover zijn exact hetzelfde. Toch zijn er ook veel verschillen. Zo is het kasteel hier blauw wit en kun je er niet doorheen lopen. De Mainstreet heeft geen arcades. Wat de doorloop met name met parades wat lastiger maakt. Ook in de attracties zitten veel overeenkomsten maar ook weer grote verschillen. Het blijft natuurlijk een kwestie van smaak welke attractie je waar mooier of leuker vindt. Phantom Manor bijvoorbeeld, een van onze grootste favourieten is in Florida een langere rit die ik persoonlijk mooier vind, maar het huis zelf aan de buitenkant oogt in parijs veel meer als een spookhuis. Zo is ook ‘The Pirates of the Caribbean nagenoeg hetzelfde maar toch sfeervoller in Parijs. Ook de rit van de ‘Big thunder mountain’ oftewel het mijntreintje, vinden wij persoonlijk leuker in Parijs. Daarentegen zijn er zo veel meer andere attracties die in Parijs simpelweg niet bestaan. Daar genieten we extra van. Ook vandaag zijn we enorm blij met de fastpasses die we van te voren hebben kunnen boeken via de Disney app.
Het is wederom extreem heet. Waar we in Animal Kingdom en Epcot nog redelijk wat verkoeling konden vinden, is dit in Magic Kingdom beduidend lastiger. Lang niet alle wachtrijen hebben een waaier, laat staan airco. Wanneer het in de middag ineens veel drukker is dan in de ochtend en de vele kinderen in het park duidelijk last krijgen van de hitte en vermoeidheid, gaat de lol er ook bij ons een beetje af. We leggen het tempo even een tandje lager. Bij Casey’s eten we een chili cheese dog. Deze blijkt een reuzenformaat te hebben. Als we nog maar een plaatsje over houden voor Tony’s het gereserveerde avondeten bij het restaurant van Lady en de Vagebond.
Eigenlijk is het te heet om in de zon naar de parade te kijken, maar die willen we echt niet missen. Terwijl manlief een ijskoude lemonade aan het halen is, bemachtig ik op de valreep een mooi plaatsje in de schaduw van een afdakje. We genieten met volle teugen van alle wagens. Wanneer mijn heldin ‘Alice in Wonderland’ voorbij komt word ik , of liever gezegd mijn t shirt en oortjes van de kolderkat, herkent door de madhatter. Hij seint Alice meteen en ze zwaaien enthousiast als ware ik de echte kolderkat. Ik ben te hyper om te reageren met een foto. Pas als ze voorbij gaan en het witte konijn me nog even uitzwaait, ben ik weer bij mijn positieven.
Begin van de avond eten we heerlijk bij Tony’s, een Italiaans restaurant in de sfeer van Lady en de Vagebond. Het eten is echt voortreffelijk, zeker voor de prijs die we uiteindelijk af moeten rekenen. Het valt ons op dat het eten in de Disneyparken in de VS beduidend beter zijn en in verhouding ook een stuk goedkoper dan in Parijs. Zo ook de hygiëne op de toiletten en de algehele netheid van het park.
Na het eten doen we de Phantom en de Pirates nog een keertje aan en pakken we ook de Big Thunder Mountain nog even mee met het plan om daarna alvast klaar te gaan zitten voor Happily ever after. Het vuurwerkspectakel van Magic Kingdom. Dat loopt net even anders. Wanneer we uit de achtbaan komen, blijken all plaatsen rondom het kasteel bezet. Ondertussen pakken de wolken zich voor de zoveelste dag op een rij, onheilspellend samen. Mijn lief stelt voor om even wat te drinken te halen en een cupcake van Minni Mouse waar ik al de gehele dag om loopt te zeuren. Nog geen kwartier later lijkt het alsof de hemel openscheurt en alle regen in een grote bak over iedereen wordt uitgestort. De plensbui veroorzaakt een complete leegloop in het park. De rood en gele t-shirtjes zomerkamp jongeren die we al de gehele week tegenkomen rennen van links naar rechts op zoek naar de uitgang. Wij staan droog, maar mijn cupcake overleeft de commotie helaas niet.
Een half uur later wanneer het vuurwerk kan beginnen staan we vlak voor het kasteel. Het voelt weer net als toen we die ochtend met de boot het kasteel in de verte zagen liggen. Emotie hoog in de keel en wanneer de lichtjes van de wensballonnen van rapunzel en het liedje van Tarzan, You’ll be in my heart klinkt, rollen de tranen over mijn wangen. Ik kan het niet stoppen zoveel emotie komt er tegelijk binnen. Als we even later hand in hand naar de uitgang lopen en de monorail naar de parkeerplaats terug nemen kan ik maar aan één ding denken…
Wij zijn samen, “happily ever after” lees verder
