Laatst zei iemand tegen me, je kunt wel iets heel graag willen, maar dat wil nog niet zeggen dat het ook kan. Hoe de praktijk ook vaak uitwijst dat dit klopt, sta ik volledig achter wat mijn moeder altijd zei ”Kind laat je nooit wijs maken dat je iets niet kunt!”Iets wat ook ik op mijn beurt weer door heb gegeven aan mijn kinderen.Waar een wil is, is een weg en de aanhouder wint zijn uitspraken die me meer aanspreken. Ik geloof dat dit ook zo werkt in de zorg. Zorg komt van oorsprong altijd uit het hart. De wil om beter te maken, te helpen en te zorgen.
hart
Geniet!
Luisteren naar de wind in de bomen, vogels die zingen, de hond die tegen je opspringt bij het thuis komen, een ijsje eten in de zon, muziek. Iedereen heeft zijn eigen manier van genieten. Het maakt ook helemaal niet uit. Als je maar geniet! Van de zon, de maan, sterren en het leven.
Mijn hart vertelt me….
Het aantal reacties op mijn bericht dat Max en wij geen goede match zijn is groot. Gevarieerd van liefdevol steunend en begripvol tot uiterst pijnlijke boosheid. Natuurlijk kon ook het bekende “zie je nou wel” niet uitblijven. Ik probeer het naast me neer te leggen. Mijn aandacht gaat naar Max en naar mijn hart. Want mijn hart vertelt me dat het beter is zo..
De betekenis van Kerstmis..
Al maanden van te voren begint het te kriebelen. Iedereen die mij kent wordt al weken geconfronteerd met mijn liefde voor Kerst met mijn gekakel over onze kerstboom, kerstliedjes of plaatjes op facebook waarin ik aftel naar de dag van vandaag. Sommigen vinden het ronduit irritant en begrijpen niet waarom ik er zo’n gedoe over maak. De betekenis van Kerst zit hem immers niet in de boom, de cadeaus, dikdoenerij en wat we allemaal eten.Néé, daar zit het zeker niet in. De betekenis van Kerstmis zit veel dieper. Het gaat om liefde, verleden, heden en toekomst. Het zit diep verborgen in mijn hart.
Volg je hart, want dat klopt!
Midden in nacht ben ik plotseling klaarwakker. Zachtjes om mijn lief niet wakker te maken stap ik uit bed en ga naar beneden. Het is doodstil in huis. Gerrit zit dommelend op zijn stokje en kijkt verdwaasd op als ik de kamer binnen kom. Lichtelijk geïrriteerd omdat ik hem uit zijn slaap haal, duwt hij zijn snavel weer diep in zijn veren. Bekijk het maar, weet je wel hoe laat het is, denkt hij. Ik ga maar weer terug naar bed. Terwijl ik achterover in de kussens ga liggen ben ik me bewust van mijn hartslag die zachtjes en ritmisch in mijn borstkas klopt. Een geruststellende klop die me herinnert aan de quote die ik van een zeer krachtige dame kreeg. Volg je hart, want dat klopt!