Met een plof vallen ze in de bus. Maar liefst vier stuks. Stembiljetten voor het referendum. Zeg je Ja of zeg je Nee!? Het lijkt zo simpel. Maar aan alle keuzes kleven consequenties. Zelfs als je niets zegt, kies je iets. Ik moet me hier nog even in verdiepen. Er zijn belangrijkere dingen waar ik me op moet richten en ook daarin draait alles om kiezen.
schrijven
Bevestiging
Doe ik het wel goed? Draag ik bij? Maak ik iemand blij? Hoor ik erbij? Allemaal vragen die ik mezelf stel vanuit onzekerheid. Altijd maar op zoek naar de bevestiging. Stom, Ik hoef mezelf immers niet te meten aan een ander. Ik moet het beste uit mezelf halen en dat moet voldoende zijn. Pas wanneer ik los kan laten ben ik vrij!
Destiny
De storm is gaan liggen. Zowel in het land als in mijn hoofd. Regenen doet het nog steeds en hoe! Met de ruitenwissers op standje snel, rijden we een paar dagen geleden naar onze hoofdstad. We zijn op weg naar “Destiny”. Nee, niet naar onze lotsbestemming, hoewel?!
Een nieuw begin
Met de knal van de champagne kurk hebben we het oude jaar afgesloten en zijn we begonnen aan een nieuw jaar. Ik doe even net alsof mijn koffiekopje een champagneglas is en toast op 2016 en op een nieuw begin! Proost want het mooiste komt nog!
Lieve Kitty…
Vanaf de eerste letter die ik las in het dagboek van Anne Frank was ik geboeid door het schrijven van dit meisje. Ik was met mijn elf jaar net iets jonger dan waar haar verhaal begint toen ik mijn eerste dagboek kreeg . Net als Anne gaf ik mijn dagboek een naam omdat ik het zag als een vriendinnetje. Net als zij schreef ik mijn geheimen in het boekje beginnend met de woorden.. Lieve Kitty..
Over Leven: hoe gaat het ermee?
Ik denk dat het zo’n beetje de meest standaard vraag is die er dagelijks gesteld wordt.
Hoe gaat t ermee? Vaak luidt op deze standaard vraag, het standaard antwoord.. Goed hoor!
Over Leven: Spreken is zilver, zwijgen is goud!
Er zijn van die dingen die je het liefst meteen van de daken zou willen schreeuwen, uit boosheid of enorme blijdschap maar soms is het beter om je tong nog even in te slikken of een stuk ducktape over je mond te plakken. Het gezegde zegt niet voor niets “spreken is zilver, zwijgen is goud!”
Over Leven: Wie schrijft die blijft
Iemand aan wiens opinie ik een grote waarde hecht, zei laatst tegen mij. Wie schrijft die blijft! Op dat moment twijfelde ik of ik door moest gaan met het frequent schrijven van mijn blogs omdat ik me ook moet richten op het hervinden van mijn balans en kwaliteiten in mijn werk. Ook al heeft de mening van deze persoon een zwaarwegende factor in mijn beslissingen, deze beslissing komt geheel uit mijn hart. De uitdrukking “wie schrijft die blijft” heeft in mijn geval een letterlijke betekenis. Namelijk, wie schrijft die leeft!
Over Leven: to write or not to write..
Een grote twijfel bekruipt me sinds mijn ontdekkingsreis naar mezelf ten einde kwam. Waar de vraag “to be, or not to be” is beantwoord met een duidelijk “to be”, wordt een andere vraag steeds dringender. “To write, or not to write?”
Op ontdekkingsreis naar mezelf, de kracht van de pen
Na een weekend zweven, ben ik weer met beide benen op de grond beland. Het artikel afgelopen zaterdag over de gezondheid blogs in de Telegraaf bracht een wervelstorm aan reacties met zich mee. Vooral veel reacties van dankbaarheid uit de hoek van mede musketiers die blij zijn dat schildklierkanker eindelijk onderwerp van gesprek wordt en ook veel reacties van trots en felicitaties. De een nog hartverwarmender dan de ander. Ongelooflijk wat één artikel teweeg kan brengen. Ik heb me verbaasd over de kracht van de pen.