Met een nieuwe bril op mijn neus lijkt het of de mist in mijn hoofd die er de afgelopen maanden heeft gezeten is weggetrokken. Alles lijkt ineens veel duidelijker en Ik bekijk de wereld weer met een helder beeld.
Helder beeld
positief
Mijn balans, positief realistisch
Je kent dat vast wel, dat gevoel dat de dagen omvliegen. Zo breek je de kerstboom af en zo sta je hem weer op te tuigen. Nou ben ik dat nog net even niet aan het doen, al zou dat voor sommigen die mij kennen geen vreemd verschijnsel zijn, maar het gevoel is hetzelfde. De afgelopen drie maanden zijn letterlijk omgevlogen. Drie maanden revalidatie, werken aan balans zowel lichamelijk als in de mind. Drie maanden vallen en opstaan, mezelf kwijtgeraakt, halverwege tegen gekomen om mezelf aan het einde weer terug te vinden. Ik ben in balans, positief realistisch.
Terug naar de basis..
Mam, ga je mee met mijn vriendin en mij naar de Koningsmarkt in het dorp? Wat leuk, denk ik, en tegelijk springen er duizend andere gedachten in mijn hoofd. Maar ik moet nog… HO STOP! wat is er nu zo belangrijk dat persé moet waarvoor ik dit moment met mijn zoon zou opofferen? Precies, niets! Terug naar de basis en stel jezelf de enige juiste vraag. Wat wil ik?
Klem!
De laptop ligt roerloos op mijn schoot. Mijn vingers rusten zachtjes op de toetsen voor me die me uitnodigend vragen om mijn gevoelens met ze te delen. Met een bonkend hoofd probeer ik mijn gedachten op een rijtje te krijgen. Op de een of andere manier wil dat maar niet lukken. Ze zitten klem.
Vooruit!
Hobbelend op krukken een hond uitlaten is op zijn zachtst gezegd een uitdaging. Het gaat langzaam, maar ik kom in elk geval vooruit. Ik grinnik en spreek mijn gedachten zachtjes uit. “Onderschat nooit de kracht van de schildpad”.Zij draagt een schild dat de mogelijkheid heeft alle klappen op te vangen die ze in haar leven tegen komt en wordt daarmee honderd jaar.
Gastblog van Laoise: “ Ik wil ook leven!”
Laoise vertelt in haar gastblog over haar diagnose schildklierkanker de zgn.“Goede kanker”, de tegenslagen, maar ook hoe zij door zware tijden heen komt met een positieve blik. Hoe het gaat eindigen weet ze niet, maar opgeven is geen optie..nooit!
Zon
In de zuidelijke regionen zijn de carnavalsdagen weer voorbij en in alle delen van het land is de voorjaarsvakantie ten einde. Vakantiegangers komen terug van hun skivakantie of een weekje naar de zon De kinderen gaan weer naar school en de volwassenen weer aan het werk. Terug in het ritme van alledag ondertussen verlangend naar een terrasje in de zon.
Alaaf!
Carnaval..
Het is iets dat begint te kriebelen in je buik, een haast onbedwingbare lust. Even uit het harnas van het alledaagse leven. Zijn wie je wilt. De koningin, politie agent, een dier, of gewoon jezelf wel of niet gehuld in een boerenkiel. Het maakt allemaal niet uit we zijn gelijk en roepen allemaal maar één ding, “Alaaf!”.
Leven met passie
Wat is jouw passie? Wat drijft jou, waar ga jij van stralen? Het zijn veelgestelde vragen in interviews. Vóór de kanker zou ik daar algemene vlakke antwoorden op hebben gegeven. Pas sinds ik ziek ben geworden
Retro
Een floppy en een cassettebandje kijken me vanaf de verjaardagskaart vrolijk aan. Als je deze voorwerpen herkent, ben je niet oud maar retro! Met een dikke glimlach zet ik de kaart bovenop de kast. Want retro betekent terug!