Moe, met een hoofd vol indrukken, dubbele gevoelens en volop ideeën zit ik op de bank. Terwijl ik mijn pizzaatje eet, denk ik terug aan een dag vol inspiratie en connectie. Our Future Health is het eerste zowel fysieke als virtuele gezondheidsconferentie met zowel nationale als internationale sprekers, waarbij ook patiënten niet ontbreken. En ik was erbij!
Ontdekkingsreis
Stom he
Petje Pietamientje is er beroemd mee geworden. Met zijn “Stom he, ik vind het gewoon lekker” heeft hij heel wat potjes pindakaas verkocht. Mijn moeder zei altijd. Stom mag je niet zeggen want dat betekent dat iemand niet kan praten. Wat je eigenlijk bedoelt is dom. Klopt, maar om de een of andere reden klinkt het niet.. “dom he?”
Eenzaam is alleen, maar alleen is niet eenzaam
Herken je dat? Hoe je je in een kamer vol mensen toch alleen kunt voelen? Hoe je zelfs terwijl je net nog gezellig met iemand aan de koffie heb gezeten, plotseling zo enorm eenzaam bent. Het zijn tegenstrijdigheden in jezelf. Je bent niet alleen, maar tóch voel je je alleen. En dat terwijl je aan de andere kant ook intens kunt genieten wanneer je met je kopje koffie en een boek in de hoek van de bank zit genesteld.
Vrijdag de 13e: Het antwoord
Als we alle antwoorden van te voren zouden weten op alle levensvragen die voorbij zouden komen, zouden we dan dezelfde keuzes maken? Zouden we dan in dezelfde positie zitten als nu, zouden we gelukkig zijn? Geen idee! Ook hier weet ik het antwoord niet op. En eerlijk gezegd, zou ik het ook niet willen weten. Het leven gaat zoals het gaat…
Vers gemaaid gras
Samen lopen we in de vroege ochtend de buitenlucht in. De nog koele ochtend wind maakt me langzaam wakker. Mijn wandelgenote steekt haar neusje de lucht in als de wind haar raakt. Het ruikt naar vers gemaaid gras. Ik zie haar zichtbaar genieten. Ik ben in gedachten over de afgelopen nacht. Het is alsof ze mijn gedachten leest, als we de hoek omgaan staat ze plotseling stil…
Koester momenten
We hebben ze allemaal, van die mooie momenten die in je geheugen zijn blijven staan alsof ze nooit zijn verdwenen. En dat zijn ze ook niet. Soms zijn het hele kleine dingen die op het eerste gezicht nauwelijks betekenis lijken te hebben. Alsof het gewoon is. Pas veel later blijken die momenten een veel waardevollere betekenis te hebben gehad dan je toen dacht. Ik noem ze koester momenten. En vandaag was er één.
Wat een prachtige dag
Wat voor dag is het vandaag vraagt Pooh. Het is vandaag zegt Knorretje.. Mijn favoriete dag zeg ik..
De dag begint te gehaast. Ik heb afspraken staan waar ik een tijdje voor in de bus moet om er te komen. Tikkel moet uit, de badkamer is een zooitje, het bed moet nog opgemaakt worden en ik wil nog ontbijten. Hormonale irritatie zit in de weg en daarnaast voel ik me helemaal niet lekker.
1001 gevoelens, vragen en antwoorden
1001 vragen spoken door mijn hoofd, 1001 antwoorden vloeien door mijn hoofd. Op iedere vraag is een antwoord alleen lijken die 1001 antwoorden de weg naar de juiste vraag niet te vinden. De antwoorden liggen op het puntje van mijn tong maar ze komen mijn mond niet uit. Ik voel me op 1001 manieren gelukkig en ongelukkig tegelijk. Het is alsof ik wil rennen, springen en dansen met benen die niet werken. Alsof er 1001 liedjes in mijn hoofd vast zitten die niet gezongen worden omdat mijn stem niet wil. 1001 gevoelens gieren door mijn lijf wachtend om te mogen ontsnappen.
Inspiratie, wensen, droeftoeters en bruistabletjes
Schrijf je allerdiepste wens op een wit vel, vouw het samen tot en vliegtuigje, zucht een keer diep, denk vol liefde aan die wens en vlieg het vliegtuigje de wereld in. Zou hij uitkomen? Geen idee. Maar je kunt er wel zelf invloed op uitoefenen. Hoe? Gewoon door te doen, en vooral door te vragen Zo simpel is het.
Vogelvrij
Als ik dood ben , keer ik terug als roofvogel, zeg ik wel eens . Toen mijn oma stierf, vloog er een buizerd recht op de auto af toen we op weg waren naar het crematorium om oma met liefde te laten gaan. Ik geloofde met heel mijn hart dat het mijn oma was die ons gedag kwam zeggen. Dat moment ben ik nooit vergeten. Als dat toch eens waar was.Dat je kon vliegen zo ver als de wind je kon dragen. Ik heb iets met vliegen. Vroeger had ik als kind altijd dezelfde terugkerende droom. Ik vloog zwemmend door de lucht, steeds hoger en hoger. Steeds verder weg van alles wat me achtervolgde en dan was ik vrij, vogelvrij!