Over leven Archieven - Pagina 4 van 20 - "Goede"Kanker bestaat niet! / De kanker voorbij "over" leven na kanker

Medemusketiers in “crime en life”

Anke Het Boek, Leven na schildklierkanker, Over leven, Schildklierkanker op de kaart 12/03/202012/03/2020boek event, boeken, Boot013 Tilburg, De kanker voorbij!, Goede kanker bestaat niet!, medemusketiers, non-fictie festival, Perfecte Buren, schrijvers, true crime, true life 1 reactie

Met een tas vol boeken, boekenleggers, visitekaartjes, spiekbriefjes en een gezonde dosis spanning vertrekken mijn lief en ik op 7 maart jl. richting Tilburg voor het allereerste Non-fictie festival waarvoor ik samen met zeven andere schrijvers ben uitgenodigd om onze boeken onder de aandacht te brengen. Vier schrijvers met ieder hun eigen verhaal op het gebied van “crime”en vier op het gebied van “life”. Allemaal verschillend maar toch zijn er de overeenkomsten. Samen gingen we een strijd aan en hebben we ons verhaal op papier gezet.Eén voor allen, allen voor één. Medemusketiers, ieder op zijn eigen gebied.

lees verder

Zo gezond als een…

Anke Leven na schildklierkanker, Over leven, Schildklierkanker op de kaart, Zorg, de mens achter de patiënt 22/02/202022/02/2020communicatie, De kanker voorbij!, gezondheid, gordelroos, kanker, leven na kanker, mens achter de patient, onbegrip, restklachten, schildklierkanker 4 reacties

Tja, zegt de huisarts, we schrijven aan oudere mensen en mensen met een verlaagde weerstand vaak nog wel wat extra’s voor bij deze aandoening, maar voor een gezonde jonge vrouw als jij is dat op voorhand niet nodig. Ik schiet keihard in de lach om daarna vol verbazing om me heen te kijken. Gezonde jonge vrouw? Zit die dame soms achter mij? Of bedoeld ze echt mij?

lees verder

Kalm blijven

Anke Over leven 20/02/202020/02/2020backup, hacked, kalmte, keurigonline, plugin, webhost, website, wordpress 2 reacties

Waar is je website? Een korte maar dringende vraag van een vriendin op whatsapp. Zonder er verder heel erg bij na te denken, stuur ik haar een vraagtekentje terug. Ik speel met de gedacht een paar uurtjes naar bed te gaan omdat ik nogal moe ben van een ochtend reintegreren op mijn werk en ben eigenlijk niet bezig met mijn website. “Hij is leeg” is het snelle antwoord. Een alarmbelletje in mijn onderbuik gaat langzaam af. Toch maar even kijken, denk ik, dan kan ik rustig gaan liggen. Bij de aanblik van de lege website zwelt de alarmbel aan. Waar is mijn webinhoud? Wat is er met mijn werk gebeurd?

lees verder

Valkuilen dicht gooien

Anke Leven na schildklierkanker, Over leven 24/01/202024/01/2020boeken, De kanker voorbij!, Goede kanker bestaat niet!, mens achter de patient, non-fictie, positieve energie, revalidatie, schildklierkanker, valkuilen 1 reactie

Mijn verhaal begint waar ‘De kanker voorbij’ eindigde

Je kent hem vast wel, het gezegde van de ezel die zich geen twee keer aan dezelfde steen stoot? Nou, déze ezel stoot zich geen twee keer maar wel drie of vier keer. Kortom ik val steeds in dezelfde valkuilen terwijl ik weet dat ze er zitten. En daarom sta ik nu weer aan het begin van het verhaal waar mijn boek “De kanker aan voorbij” eindigde..

lees verder

Blauwe zondag

Anke Over leven 19/01/202019/01/2020blauwe zondag, Blue Monday, boek event, De kanker voorbij!, gezondheid, Goede kanker bestaat niet!, non-fictie, positief denken, positief kritisch, revalidatietraject, zelfscan 2 reacties

Ook deze dagen mogen er zijn. Niemand is altijd vrolijk toch? Maar toch is het voor de algehele gezondheid maar goed dat ik vandaag alleen ben want als er iemand vanmorgen met het verkeerde been uit bed is gestapt, ben ik het wel. Zelfs Tikkel laat me links liggen. Ze voelt mijn boze bui feilloos aan. Het stomme is dat er geen enkele reden is tot chagrijnig zijn. Ach misschien heb ik de dag van morgen vast vooruitgeschoven naar vandaag en heb ik last van een blauwe zondag.

lees verder

Kleur

Anke Over leven 14/01/202014/01/2020genieten, kanker, kleur, leven, omdenken, pijn, positief, revalidatie, tikkel, wandelen 1 reactie

Een saaie grijze, beetje miezerige dag, zo zou ik deze dag omschrijven als ik de rolgordijnen omhoog trek en een eerste blik naar buiten werp. Kleurloos is de omschrijving van velen maar feitelijk is grijs een kleur of in ieder geval een mengsel van kleuren. Als je door het grijs heen kijkt zie je alle kleuren van de regenboog.

lees verder

Ochtendwandeling

Anke Over leven 08/01/202008/01/2020gedicht, ochtendwandeling, regen, wandelen 0 reacties

lees verder

Een stipje aan de horizon

Anke Over leven 07/01/202007/01/2020afvallen, beweging, masker, mens, pijn, psycholoog, therapie, vertrouwen in medici, vragen en antwoorden, wandelen 6 reacties

Zie je dat zwarte stipje in het veld aan de horizon in de foto? Dat stipje dat ben ik. Wandelen is therapie. Sinds ik verhuisd ben en thuis ben door de pijn in mijn rug en de aanrijding met de tractor wandel ik, wanneer het weer het toelaat, met Tikkel over de dijk. Een ronde van zo’n drie kwartier uit en thuis. Het wandelen ontspant en tegelijk doet de beweging mijn rug goed. Toch voelt het vandaag anders.

lees verder

Op slot

Anke Over leven 30/12/201930/12/20192019-2020, depressie, diagnose, feestdagen, op ijs lopen, overgang, positief denken, wervelkolom artrose 1 reactie

Met de klanken van de top 2000 op de achtergrond, haal ik alvast wat kerstversiering weg. Waar het ruimen van de kerstversieringen normaal gesproken altijd iets weemoedigs heeft, stop ik mijn sneeuwpopjes nu zonder enige gevoel in de doos. Mijn gevoel zit op slot en de sleutel ben ik kwijt. Nog nooit eerder heb ik dit zo ervaren. De feestdagen kunnen me niet snel genoeg voorbij gaan. Meer dan ooit heb ik behoefte aan een nieuwe start, licht, zon, vooruitzicht.

lees verder

Een ‘Roller Coaster’ jaar

Anke Over leven 24/12/201924/12/20192020, acceptatie, begrip, danny vera, defensie, hulpdiensten, kanker, kerstblog, onzichtbaar ziek, politie, respect, roller coaster, thoracale hernia, wervelkolom artrose, winkelpersoneel 2 reacties

Het is de dag voor Kerstmis en alles wat er te horen is, is de top 4000 die zijn laatste noten wegspeelt voor morgen het huis zich vult met ons gezin. Tikkel ligt opgekruld in haar mand en ik maak me zo comfortabel mogelijk achter de laptop en overdenk ondertussen het afgelopen jaar. Een jaar dat de boeken in gaat als ‘Roller Coaster’ jaar.

lees verder